puc bursztyn i go

puc bursztyn i go

Puc Bursztyn i goscie - Grabowski Jan

Zwierzecymi bohaterami opowiesci sa Puc i Bursztyn - dwa wiejskie pieski "rzadzace" calym podworzem, na ktorym zyja takze kaczka Melancia, kaczor Kasperek, kotka Imka. Psy wioda wesole zycie pelne przygod. Poznajemy je podczas zabawy na podworzu. Puc jest starszy, wiec pilnuje Bursztyna. Zwraca mu uwage na nieodpowiednie postepowanie i karci go. Bursztyn najchetniej biega po podworzu, lapie wroble, przepedza motyle i bawi sie koscia. Oba psy czesto sprzeczaja sie, strasza kury i kaczki, wyrzadzaja szkody w gospodarstwie Katarzyny. Lubia takze bawic sie z innymi psami pod studnia na rynku. Zycie Puca i Bursztyna zmienia sie jednak po przybyciu gosci z Warszawy: Mikada i Tiuzdeja. Miejskie pieski, wychowane "na kanapie" nie znaja smaku prawdziwego zycia. Akcja ksiazki skupia sie na przygodach i spieciach, jakie nastepuja miedzy miejscowymi i przyjezdnymi psami. Jeden z nich - Mikado tak zasmakowal w wiejskim pelnym niespodzianek zyciu, ze ucieka na odjezdnym swojej pani Agacie z pociagu i zostaje z nowymi przyjaciolmi, Pucem i Bursztynem na stale, pod bardziej juz swojsko brzmiacym imieniem Mik. Autor, by przyblizyc dzieciom swoich bohaterow oddaje im glos. Psy mowia ludzkim jezykiem, dzieki czemu dzieci moga lepiej poznac ich zwyczaje, upodobania, sympatie, a zwlaszcza pragnienia i uczucia, ktore czynia ich tak sympatycznymi i milymi partnerami dzieci i doroslych. Ksiazka ma ogromne walory wychowawcze. Uczy malych czytelnikow serdecznego stosunku do zwierzat oraz zasad zycia w gromadzie. Nadaje sie do samodzielnego przeczytania przez dzieci.   »»» ... »»»

Wstyd i nagosc
Aktualnosc problematyki wstydu O wstydzie i poczuciu wstydu Przyczynek do Schelerowskiej koncepcji wstydu De verecundia, czyli o kwestii wstydu widzianej oczyma sw. Tomasza z Akwinu Symbol nagosci w historii upadku - fragment "antropologii adekwatnej"

Publiczne prawo gospodarcze
Ksiazka Publiczne prawo gospodarcze omawia normy, ktore reguluja relacje zachodzace pomiedzy zasadami wlasciwymi dla nieskrepowanej zasady wolnosci gospodarczej, a jej publicznoprawna reglamentacja, wyplywajaca z ustaw tradycyjnie wchodzacych w zakres przedmiotu publiczne prawo gospodarcze. Rozleglosc problematyki, jaka zajmuje sie publiczne...

rozm

rozm

Opowiastki rozmaite listy wiesniakow - Elian Klaudiusz

To zbior krotkich historyjek, niepowiazanych ze soba tematycznie, poswieconych obyczajom, czynom i powiedzeniom mitycznych i historycznych postaci: obywateli greckich poleis, przedstawicieli najodleglejszych barbarzynskich ludow, a takze poszczegolnych jednostek: wybitnych politykow, artystow, myslicieli, czasem zwyklych smiertelnikow, zaczerpnietych z bogatej literatury wczesniejszej (dzis w wiekszosci zaginionej). Zasada kompozycyjna Elianowego dziela jest roznorodnosc. Autor stara sie zestawiac obok siebie zaskakujace odmiennoscia tematy: po opisie zdumiewajacych dokonan rzezbiarzy miniaturzystow nastepuje krotka opowiastka o obyczajach dawnych kobiet, po niej mamy temat upadku miast Sybaris czy Kolofon z powodu luksusowego trybu zycia mieszkancow, po czym nastepuje relacja z chwalebnego postepku Ismeniasza podczas poslowania do krola Persow. Mimo dumy z rzymskiego pochodzenia Elian skupia sie przede wszystkim na swiecie greckim. Ateny okresu klasycznego zajmuja w jego dziele miejsce poczesne. Jakkolwiek autor Opowiastek nalezy niewatpliwie do chwalcow minionych czasow, potrafi czasem zdobyc sie i na uwage krytyczna, pietnujac np. polityczna lekkomyslnosc Atenczykow, ich sklonnosc do zmian i uleganie demagogom. Narracje przerywaja komentarze odautorskie Eliana chcacego nie tylko zdumiewac, zaskakiwac i bawic, ale piszacego z wyrazna tendencja moralizatorska. Jak na uznanego przedstawiciela drugiej sofistyki przystalo, Elian pisze w dialekcie attyckim.   »»» ... »»»